Ik had net een korte ervaring, maar er zat weer zo veel in. Ik deel hem graag even met jullie.
Ik had net even het gevoel en de gedachte dat het ondernemerschap best zwaar is. Ik dacht: 'Ik moet dadelijk nog alles nog klaarmaken voor de cliënten morgen, ik moet alles klaarleggen voor vanavond, ik heb vandaag ook al zo veel gedaan, wat komt er toch eigenlijk veel bij het ondernemerschap kijken' etc etc etc'. Een hele stroom van die zwááármakende gedachten.
En misschien herken je wel welke gevoelens dan op de loer liggen, wachtend om gezellig aan te haken op deze gedachten.
- Medelijden (want 'wat heb ik het toch zwaar')
- Vermoeidheid (vind je het gek, de berg wordt hartstikke groot gemaakt)
- Moedeloos ('ik moet het ook allemaal alleen doen')
- Uitzichtloos gevoel ('pffff veel')
Met dat ik hier gewaar en bewust van word, moet ik ook een beetje grinniken. Juul, wat heb je het toch vréselijk zwaar.
Als mens hebben we de neiging om ons op dit soort momenten te isoleren en ons helemaal te vereenzelvigen met onze ervaring. Er helemaal op in te zoomen, de rest en de verbinding met anderen te vergeten en het grote plaatje niet meer te zien. Ik werd me ervan bewust dat ik dit aan het doen was, en dat bracht al weer zo veel ruimte.
Vervolgens dacht ik aan een vriendin die een onwijs druk en gevuld leven heeft met een gezin en een bijna fulltime en verantwoordelijke baan bij de Raad voor de Kinderbescherming. Ik dacht 'Juul, je bent niet de enige die een drukke baan heeft, denk maar eens aan haar'.
En toen herinnerde ik me een zin uit meditaties van de compasssietraining : 'Ik probeer geen grotere of kleinere ervaring te hebben'.
Het maakt niet uit. Het maakt niet uit of andere mensen drukker of minder druk zijn. Vergelijken is niet nodig. Ik mag bij mijn eigen ervaring blijven én daar zorg voor dragen. Ik hoef mijn ervaring nu niet groter te maken ('ooooo wat heb ik het zwaaaaaar') en ik hoef hem niet kleiner te maken ('niet zo zeuren, er zijn wel meer mensen die het soms druk hebben'). Ik mag gewoon ervaren en vanuit daar een bewuste, compassievolle en wijze respons geven.
Ik word echt gelukkig van dit soort momenten. Van het besef dat ik me inmiddels zo kan losmaken van moods, gedachten én er met zo veel compassie en wijsheid op kan reageren. Deze bui had eerder veel langer aangehouden. Ik zit nu (terwijl ik eigenlijk 'zoooo druk ben') heerlijk deze blog te schrijven. Opeens voel ik geen enkele druk meer. Want daar had ik zin in. Hier word ik blij van. En de rest komt morgen wel. Nu leven, nu zorg dragen. Voor mezelf. Voor het leven.
Een fijne avond lieve mensen!
PS: vind jij jouw leven nu ook echt even héééél zwaar? Luister dan even naar dit liedje van Brigitte Kaandorp. Gegarandeerde zelfspot en relativering:-)
21 Nov 2017 18:04:55
Juul,
Heel herkenbaar natuurlijk. En we willen allemaal daar komen, waar jij al bent. Diffusie, afstand nemen van de gedachten, deze relativeren en er zelf om kunnen lachen, met de uiteindelijk uitkomst dat je je in het hier en nu gewoon lekker voelt. Ik ben nog op weg naar die ‘state of mind’
21 Nov 2017 19:04:24
Hé Rene, ik zag je reactie en wou er eventjes op reageren! Men praat altijd over ‘DE plek waar we allemaal willen komen’ en ik zal je vertellen JIJ en IEDER ander is daar al. We zijn alleen vanaf onze jeugd zo ernstig in onze gedachten gaan geloven dat we ze voor waarheid aanzien, en zodra je DAT doet, BEN jij die gedachten ook!
Als een man met zijn hond op straat voorbij loopt, dan is hij op een gegeven moment ook uit je gezichtsveld verdwenen. Doe dit ook met je gedachten, en houd ze niet vast en reageer er niet op! Zodra je dat onderscheid kan maken, zal je je steeds meer losmaken van je oude patronen die vanaf je jeugd zijn ingesleten!
Wanneer je dit leest en er komt dan in je op ‘he he, hij heeft makkelijk praten’ o.i.d. besef dan, dat ook dit weer gedachten en patronen zijn die vanaf je jeugd zijn ingesleten. Want als je heel erg oplettend bent, dan ervaar je dat JIJ niet voor deze gedachten kiest, maar dat ze opkomen, net zoals de man met de hond waarvan jij ook niet hebt gekozen dat je deze zou treffen op straat!
Hopelijk heb je hier wat aan :)
27 Nov 2017 08:42:50
Mooi blog Juul! :) Ik denk ook wel eens, als ik mijn to do lijst niet af krijg: morgen is er een weer een dag. Want het zijn toch ook wel vaak aardig hoge verwachtingen van jezelf, die je af en toe best eens mag bijstellen. :D