Het verhaal van de gouden boeddha

Mindfulness is een uitnodiging om jezelf te accepteren zoals je bent, in plaats van jezelf te accepteren door iemand anders te worden. Je geeft ruimte aan jezelf om jezelf te zijn.

'Wie ben ik', is vaak een lastige vraag. Elke grote filosoof hield zich al bezig met deze vraag. De vraag 'Wie zou ik willen zijn?' is makkelijker te beantwoorden. Misschien nog niet meteen, maar het nodigt in ieder geval weer uit om dicht bij jezelf te komen. Bij je authentieke zelf en niet bij de imaginaire en gecreëerde zelf. 

Jouw authentieke zelf raakt vroeg of laat bedekt onder een dikke laag. Je doet dit vanuit allerlei beschermingsmechanismes, ervaringen die je hebt gehad, patronen die je vanuit huis meegekregen, een ideaalbeeld hoe je 'zou moeten zijn' en je innerlijke criticus die lekker kan tetteren en leidend gaat worden. Je zet jezelf zo in een gevangenis van onrust, spanning en subtiele angst. Want er is altijd die onzekerheid en iets dat 'beter of anders' moet.

In dit automatische proces vergeet je wie je écht bent. Je vergeet je waarden zoals: wat voor partner wil ik zijn? Hoe wil ik spreken? Hoe wil ik leven? Hoe wil ik met mensen omgaan? Waar wil ik voor staan? En vaak komt er een moment dat je dit niet meer wil of kan volhouden. Het put je uit, je raakt jezelf kwijt, je voelt dat het leven dat je leidt niet meer jouw leven is....

Er is een verhaal van de gouden boeddha. 

Heel lang geleden toen Thailand nog Siam heette, hadden monniken het groot boeddhabeeld met een laag klei bedekt om het te beschermen tegen de hebberigheid van Birmaanse invallers die het land binnenvielen. De monniken werden allemaal vermoord en namen zo hun geheim mee in het graf.

In 1957 moest een klooster in Thailand verhuizen. Een groep monniken kreeg de taak om een reusachtige boeddha die gemaakt was van klei te verplaatsen. Terwijl ze daarmee bezig waren, zag één van de monniken opeens een scheur in het boeddhabeeld. 

De monniken waren bang dat ze het boeddhabeeld zouden beschadigen en besloten daarom een dag te wachten voordat ze verder zouden gaan met hun taak. Toen de nacht viel, liep één van de monniken naar het reusachtige beeld om te kijken of alles nog goed was. Hij scheen met zijn lantaren over de gehele boeddha. En op het moment dat het licht op de scheur viel, zag hij iets weerspiegelen. De monnik werd nieuwsgierig. Hij pakte een hamer en beitel en begon heel voorzichtig stukjes klei van het boeddhabeeld af te slaan. Naarmate hij meer klei wegsloeg, werd de Boeddha steeds helderder. Nadat de monnik urenlang heel rustig en voorzichtig had gewerkt, keek hij in verbazing op en zag hij een prachtige puur gouden boeddha voor hem staan.

Net als in dit verhaal over de boeddha beschermt onze buitenschil ons tegen de wereld; onze echte schat ligt binnen in ons verborgen onder een laag klei. Je hoeft alleen de moed op te brengen om onze buitenste schil, ons zelfgemaakt harnas, stukje bij beetje weg te slaan zodat jouw ware kern, jouw authentieke zelf, naar buiten kan treden.

Het gaat niet over veranderen wie je al bent, dat is onmogelijk. Het gaat meer over het loslaten van een verzonnen identiteit. Over ons herinneren en ervaren wat we al zijn.

Het is een uitnodiging om ruimte te maken en jezelf toe te staan te zijn wie je bent. En jezelf toestaan mens te zijn. En vanuit daar vreugde & vrede te ervaren, jezelf te ontplooien en verbondenheid te voelen.

Het is een proces van naar binnen keren en dit kan niet ervaren worden door iemand anders. Het is een reis gevoed met nieuwsgierigheid en intentie en er kan dus niks mislukken. Er is alleen jouw manier. Er zijn geen goede of verkeerde ervaringen. Er is alleen jouw ervaring. En jouw ervaring, precies zoals die zich ontvouwt, is wat telt. Heb vertrouwen in jouw proces. 

PS: wil je meer lezen of leren hierover? Ik heb me in dit blog laten inspireren door het boek 'Jezelf accepteren met mindfulness en compassie' van leraar en (voor mij) inspirator David Dewulf. Ook is dit een onderwerp dat in het individueel vervolgtraject Mindful Leven naar voren komt, én waarop de compassietraining gebaseerd is.