Wat een jaar was 2017. De laatste tijd ben ik bezig geweest met terugblikken en ook met vooruit kijken. Hoe blik jij terug op 2017? Wat was fijn en wat was minder fijn? Ik vond 2017 voor mezelf......ja....een 'interessant' jaar.
Een intensief jaar. In de hoogste versnelling, onwijs veel gedaan en opgepakt. En veel aan mezelf gewerkt door middel van opleidingen, cursussen, coaching, familie-opstellingen en massagetherapie. En naar jezelf kijken (en dat zal iedereen weten die bij mij cliënt of cursist is) zijn vaak interessante processen, maar niet de meest luchtige processen. Dus 2018 was een interessant en verdiepingsjaar met weer een onwijze persoonlijke groei, en ook een jaar met veel werken, ballen in de lucht houden om alles te combineren en o had ik al gezegd met veel werken:-)?
De laatste weken, zo niet maanden, merkte ik dat de rek er steeds meer uit ging. Ik merkte het heel duidelijk in mijn lijf. Vaker moe, vaker hoofdpijn, nachten met minder diepe slaap, spanningen in nek en heupgebied en een griepje een paar weken geleden. Ik pakte ruimte van mijn lijf die er eigenlijk niet was.
En ook in mijn geest merkte ik het. Minder creativiteit, meer in de doe-modus, dingen die juist goed voor me zijn (yoga, wandelen, mediteren, niks doen) als eerste skippen, werk werd prioriteit, ik ervoer vooral veel zorgen en geen vertrouwen en ik voelde geen inspiratie meer om nieuwe dingen te kunnen creëren (vooral dit miste ik want hier word ik blij van!). Mijn hele systeem raakte steeds meer uitgeblust.
Gelukkig herken ik de signalen en heb ze ook serieus genomen. Niet meteen, want in het begin denk je nog 'ah is eventjes, prima', maar ik merkte de geleidende schaal op. En dan is het handelen.
Ik heb een aantal dingen ingezet (o.a. afspraken afzeggen, bewuste keuzes in energie maken, massages en een businesscoach ingezet en tijd genomen om te voelen 'wat wíl ik?') en dit gaf me een rustig en ook blij gevoel, want ik luisterde naar mezelf en koos voor de liefde voor mezelf.
En ik moet naar aanleiding van een aantal gebeurtenissen ook weer lachen als ik ontdek hoe goed er steeds voor me gezorgd wordt en hoe dingen naadloos in elkaar lijken te vallen. Het leven is een prachtige puzzel. We zien alleen op momenten het totaalplaatje niet meer.
In 2018 ga ik een aantal dingen anders doen:
- Ik ga minder werken
- Ik ga nog maar 1 avond in de week werken (i.p.v. 2 a 3 avonden)
- Ik ga mijn passie delen met het bedrijfsleven
- Ik ga minder met mijn telefoon samenleven
- Ik ga weer meer creëren
- Ik ga een experiment doen met 1 week cliënten inplannen en 1 week niks plannen (dus om en om) en zo maak ik ruimte om tijd met mezelf te kunnen doorbrengen, te mijmeren, wandelen, bloggen, nieuwe dingen te bedenken en op te pakken en te creëren etc)
- Ik ga meer tijd doorbrengen met de mensen die in mijn hart zitten, mijn vrienden en familie
- En last but not least: ik ga mijn liefdesleven ook weer meer prioriteit geven:-) (Tips zijn welkom;-) )
Dit zijn best spannende keuzes. Niet omdat ze niet goed voelen (juist heel erg goed!), maar het is ook loslaten en niet weten wat er voor terug gaat komen. Excited! Dat is ook een goed woord. Nieuwsgierig naar wat er gaat komen. En ik voel ook heel veel vertrouwen. Het voelt goed om het vizier helder te hebben en te luisteren naar mezelf. Het geeft een krachtig gevoel en vooral ook een compassievol gevoel.
Vanaf morgen ben ik 2 weken vrij! Ik begin morgen met een dag sauna. Alleen, tijd met mezelf. Ik kijk er naar uit.
Lieve lieve mensen, oprecht vanuit mijn hart wens ik jullie allemaal hele fijne feestdagen en een onwijs compassievol 2018 toe! Een dikke knuffel en tot snel!