Vroeger stortte ik me overal in, als een jonge hond, zonder me af te vragen of ik iets wel moest doen, er ruimte voor had, of het wel bedoeld was etc. Inmiddels zijn we jaren verder, ben ik beter geworden in voelen en heb ik mijn lijf leren gebruiken als radar. Ik maak nu bewuste keuzes waarbij ik vragen stel en het antwoord voel in mijn lijf.
Ik heb dit geleerd omdat ik soms niet wist wat ik moest doen. Welke keuze moest ik maken, welke richting moest ik op etc? Een goede vriendin zei dan tegen mij 'Ga maar voelen'. O ja, dat deel is er ook nog om contact mee te maken en me te helpen:-) Ook werd ik me steeds bewuster van de stroom van het leven. Die niet tastbare energie, flow en beweging. Hoe kon ik me daarop afstemmen en meebewegen op die levensstroom? Door te voelen (en daarmee werd het ineens heel tastbaar!).
Ik ben gaan oefenen en ontdekte hoe ik een ja en een nee kon voelen in mijn lijf. Ieder mens zal het op zijn eigen manier waarnemen, maar ik neem een tintelend gevoel in mijn borst/hartstreek bij een ja, en een wat doffer gevoel en de afwezigheid van de tinteling bij een nee. Ook heb ik geleerd hoe en welke vragen ik kon stellen. Bij het oefenen stelde ik vragen waar ik het antwoord al op wist, bijvoorbeeld 'Is mijn naam Juul Godschalk?'. Nu start ik mijn vragen altijd met 'Is het de bedoeling dat.....'
Bijvoorbeeld: is het de bedoeling dat....
- ik zaterdag naar estatic dance ga?
- ik nu een mobiele airco koop?
- deze cliënt maandag inplan? Of donderdag inplan?
- ik vanavond met iemand afspreek?
- met deze persoon ga samenwerken?
- etc etc.
In de vraag 'Is het de bedoeling dat...' zitten twee dingen: het is een ja/nee vraag en je vraagt om leiding. Maar waar komt de leiding vandaan? Aan wie of wat stel je de vragen? Je stelt ze aan je intuïtie, je hoger/groter bewustzijn, je ziel (die verbonden is met dat veld van grote bewustzijn). Kijk maar welk woord resoneert bij jou, of misschien is het een ander woord.
Het hoger bewustzijn kun je zien als een soort grote bibliotheek waarin enorm veel wijsheid zit opgeslagen en waar ook een groter plaatje bezien kan worden. Daar kunnen we met ons verstand en onze geest/mind niet bij. Het is een andere manier van waarnemen dan met het verstand, begrijpen, analyseren e.d., en het is vaak ook heel wat anders dan we gewend zijn of wat we geleerd hebben. Je put uit een andere bron. Als je het met een radio vergelijkt dan had je eerst alleen toegang tot fm89 en nu tot allerlei andere soorten frequenties.
Inmiddels vertrouw ik enorm op deze antwoorden. Ze zijn leidend en mijn kompas. Ze geven me altijd de juiste weg aan. Soms begrijp ik een antwoord niet, maar wordt het me later duidelijk. Zo besloot ik laatst om een mobiele airco te schaffen. Er kwamen dagen aan van 30+ graden en dan wordt het een sauna in de praktijkruimte. Ik liet me voorlichten bij de mediamarkt en als ik hem nú bestelde, had ik hem net op tijd in huis voordat de cliënten kwamen. Ik ging afstemmen of het de bedoeling was dat ik nu een airco ging aanschaffen en ik voelde een.....nee. Ergens snap ik er dan niks van, maar inmiddels weet ik dat het klopt, dat er dan iets anders wacht oid. Dus ik laat het los, volg de beweging en vertrouw. De dag erna kwam een gratis airco op mijn pad. En dan glimlach ik.
Een ander voorbeeld is dat ik bij het boeken van de locatie van ons 1e retraiteweekend opeens de schrik kreeg omdat de financiële investering groot was. 'Dadelijk krijgen we geen aanmeldingen'. Oké, ademen, aarden en voelen maar. 'Is het écht de bedoeling dat ik de retraite organiseer?' Een hele duidelijke ja. Dus hop doorgaan en vertrouwen op de juiste uitkomst. De retraite zat helemaal vol en er was een wachtlijst.
Zo zijn er talloze voorbeelden. In het begin luisterde ik soms niet. Voelde ik een nee, en deed ik het toch. Ik belandde dan in argumenten als 'ja maar dat hoort zo' of 'dat kan ik toch niet maken'. En dan liep het uiteindelijk niet of klopte het niet. Dus dat doe ik nu echt niet meer. Soms voel ik niks. Dan weet ik dat het niet het moment is om de vraag te stellen. Soms wil ik ook afdwingen en nú een antwoord. Maar dan is het nog niet het moment. Ook gaat het niet om (toekomst) voorspellende vragen als 'wanneer ga ik mijn man ontmoeten?'. Dat is controle en 'willen weten'. Voel je de nuance? Afstem-vragen helpen je om de flow van het leven te volgen, op je pad te blijven en verbonden te zijn met Het Leven.
En vragen stellen betekent ook het antwoord durven leven. Ook al snap je er niks van, wordt je getriggerd in allerlei angsten en kan je wel 58 ja-maar'en bedenken. Je moet de logica durven loslaten. Het is dus ook een val in overgave en vertrouwen. Ik kon nogal een eigen willetje hebben, dus het was zeker in het begin een enorme oefening voor me.
Afstemmen helpt me om kalm en gelijkmoedig te blijven. Ik ben mens met een ego, angsten, zorgen etc en die konden me echt meenemen. Dat herken je misschien wel. Doordat ik nu afstem en vertrouw op de antwoorden, voel ik een zorgzame leiding. En dat geeft rust en richting. Mijn schrik laat me verward voelen en ik schiet in mijn hoofd. Als ik ga afstemmen, kom ik op een andere plek terecht. Via mijn lijf naar mijn ziel naar kalmte, vrede en helderheid.