Kopje thee erbij en zin om te schrijven. Wat een proces en wat gebeurt er veel. Inmiddels zijn er weer wat puzzelstukjes gelegd en ben ik weer wat verder in mijn proces.
Vorig jaar augustus ben ik verhuisd naar een boerderijtje in Wehl en met deze verhuizing kwam er een andere huisarts op mijn pad. In oktober en november ging het wat beter met me (ik kon meer prikkels aan, weer gedoseerd afspreken met familie en vrienden etc) maar sinds december zette die stijgende lijn zich niet voort. En ik viel weer terug in klachten. Er klopt iets niet, dacht ik, en ik meldde me bij mijn nieuwe dokter (tevens antroposofisch arts, B12-deskundige en heeft een boek geschreven over chronische vermoeidheid).
Voor dit proces nam mijn energie al jaren gestaag wat af. Ik werd met een glijdende schaal over een termijn van jaren steeds prikkelgevoeliger, stressgevoeliger, vermoeider, minder levenslust etc. Ik ben daarvoor naar mijn toenmalige dokter gegaan, we deden een algemeen bloedonderzoek en daar kwam volgens haar uit dat mijn B12 'wat laag was', maar er geen sprake van een tekort was en ik moest B12 supplementen gaan slikken. Dat deed ik braaf, het hielp niks en ik weet alle veranderingen/klachten aan dat ik steeds bewuster, ouder en gevoeliger werd. Mijn huidige huisarts zag aan de uitslagen van destijds dat er wel sprake was van een B12-tekort. En het slikken van supplementen doet niks voor je als je een opnameprobleem hebt. Je slikt het in en je plast het uit, zonder dat je lijf het opneemt.
Voorliggend aan mijn drukke jaar en de uitval daarop, was er dus in ieder geval sprake van een B12-tekort (en dit wordt vaker verward met een burn-out) en daarbij ook een verstoorde slaap. Ik slaap vaak niet diep en daarmee herstelt mijn brein en mijn concentratievermogen niet goed. En als je dan al jaren laag in je energie zit, dan geeft zo'n druk jaar net het duwtje. Geen burn-out, wel burn-out-componenten, zei de huisarts. Dat strookte wel met mijn gevoel dat er meer aan de hand was dan alleen een burn-out. Ik ben benieuwd hoe de puzzelstukjes in dit proces gaan samenvallen.
En nu? Ik krijg nu twee B12-injecties per week (jakkes, ik houd dus helemaal niet van spuiten) en nu is het afwachten wat er gaat gebeuren in mijn lijf. Welke klachten verdwijnen er mee en wat blijft over? Het kan weken tot maanden duren. Je hele lijf moet weer wennen aan de B12 en herstellen.
Ik ben bijna een jaar onderweg nu. Ik hoop natuurlijk enorm dat dit B12-verhaal een puzzelstukje gaat leggen. Ik wil me niet blindstaren (en blijf ook een meersporenbeleid inzetten) en wellicht gaat het weer toevoegen van B12 niet alle of geen klachten weghalen, maar het geeft me voor nu wel een houvast en wat hoop. Ik hoop dat het me gaat helpen. Duimen jullie met me mee?
Veel liefs Juul