Zoals bij veel persoonlijke processen weet je soms niet meer wat nu exact het moment was dat de verandering of de ommedraai zich inzette. Je blikt terug en je kunt het niet precies aanwijzen en pickpointen.
Maar bij één ding weet ik het nog wel. Ik heb een paar jaar geleden ruim een jaar lang regelmatig gesprekken bij Wilmy gehad en via haar ook drie dagen familieopstellingen bijgewoond. Soms zit er bij mensen schroom op het inschakelen van hulp. Well, I love it. Ik zet graag verschillende soorten hulplijnen in om mezelf beter te leren kennen en mezelf zo steeds lichter en lichter te maken. En soms zitten er pareltjes tussen. Wilmy was zo'n pareltje. Voor mij in ieder geval.
Ik zat een keer bij Wilmy en was met haar een ervaring aan het uitdiepen. Ik was een paar jaar ondernemer toen, vond dat ik iets te veel werkte en ik had besloten dat de maandag mijn vrije dag werd. Ik mocht op de maandag niks doen dat met werk te maken had.
Maar die maandagen waren vaak helemaal niet relaxt! En dat frustreerde mij weer enorm want dat móest een leuke en fijne dag zijn.
Al pratend, en her en der wat subtiel gespiegeld te worden door Wilmy, kwam ik erachter hoe zeer ik mezelf aan het vastzetten was. En dit inzicht neem ik tot de dag van vandaag, en tot aan mijn dood, mee in allerlei ervaringen in het dagelijks leven.
Ik zat namelijk vast in een zelfbedachte gedachten-matrix. Die gebaseerd was op bestaande culturele en maatschappelijk vormen die voortkomen op het huidige (oude) systeem-denken. In dit geval zat ik vast in hoe ik dacht dat mijn week en mijn tijd er uit moesten zien. Met vooral heel veel 'productieve' uren en uren waarin ik iets 'nuttigs' deed.
Je ziet dat ik aanhalingstekens gebruik, want hoe anders denk ik daar nu over.
Het is eigenlijk niet zo moeilijk. Ik hoefde mezelf namelijk alleen maar de vraag te stellen:
- Wat heb ik nu nodig?
- Of: Waar heb ik nu zin in/waar word ik blij van?
En als dat antwoord op maandag is 'Ik heb nu echt zin om mijn administratie af te ronden of aan een nieuwe training te werken' dan is dat het antwoord. En als dat antwoord op donderdag (een 'werk'dag) is: 'Mijn energie is wat laag en eigenlijk zou nu een uurtje op de bank liggen of lekker gaan wandelen goed voor me zijn', dan is dat het antwoord.
En zo ging ik veel meer leven in de flow van dat moment. Ik kan afstemmen op wat er NU nódig is. En dat heeft mijn leven verrijkt op een diep niveau.
Essentieel hierin zijn drie dingen:
1. Jouw eigen gedachtenmatrix onderzoeken en herkennen;
2. Leren luisteren naar je innerlijke stem (en de stem van je persoonlijkheid/ego hiervan kunnen onderscheiden);
3. En dan ook het antwoord gaan (durven) léven (Dus: doen!).
Zonder dat veel mensen het doorhebben (inclusief mijzelf tot een aantal jaren geleden), is vaak de stem van het ego aan het woord. Dit is de stem die vooral gebaseerd is op oude ideeën met een beperkt perspectief en geregeerd wordt door angst. Deze stem heeft een vrij groot podium. Het is dus pure winst om dit meer te gaan observeren en ook die andere stem meer platform te gaan geven.
En die andere stem noem ik de wijze innerlijke stem. Deze is veel meer afgestemd op het huidige moment en wat er op dat moment nodig is. De stem die er niet zo zeer bij wil horen, maar jou heilzame keuzes en een authentiek leven gunt dat optimaal aansluit bij jouw ware zelf.
Door dat gesprek werd ik me hier nog meer bewust van en ben ik expres niet meer gaan luisteren naar die je-móet-dit-doen-stem. Dat was nog niet altijd zo gemakkelijk. Ik heb me echt moeten verbijten. Neigingen zijn behoorlijk dwingend. Maar ik wíst diep van binnen dat ik het niet meer wilde.
Dus dan zei de oude neiging bijvoorbeeld: 'je moet het zo doen', maar wist ik diep van binnen dat dat niet (meer) de weg was en dan deed ik het dus gewoon niet meer. Zo eigenwijs en vastberaden ben ik dan ook wel weer. 'Ja daag ego van me, lekker niet dus he', dacht ik dan.
En in het begin gaf dat best wrijving. En onrust. Twijfel soms ook. Beetje als een verslaafde waarvoor het soms veiliger aanvoelt om terug te grijpen op het niet-heilzame maar wel het vertrouwde. En zoals Hannah Cuppen daar zo mooi over zegt: 'Dat moet je dan gewoon even verduren'. Teruggaan naar het oude was geen optie meer.
En langzaam aan (ook ondersteund door meer innerlijk werk en o.a. de inzet van de compassietraining) werd het volume van mijn innerlijke stem steeds groter. De oude neigingen ruilden zich in voor nieuwe heilzamere acties en keuzes. En zorgde ik beter voor mezelf, leefde ik veel meer vanuit mijn eigen energie, begon ik meer mijn eigen leven te leiden en ontstond er een meer natuurlijke flow.
Het herkennen van de stem van mijn ego/innerlijke criticus en het daarnaast kunnen horen van mijn innerlijke stem ervaar ik als pure vrijheid.
Het maakt dat ik mijn eigen leven kan vormgeven zoals ik dat wil. Een leven dat in afstemming is met mijn authentieke zelf. Ik voel me meer verbonden met mezelf. En niet alleen met mezelf, maar ook met de mensen om me heen, de mensheid an sich en de aarde waarop we leven.
Het is ook een leven dat zachter en compassievoller aanvoelt. Want hoe meer ik de wijze stem aan het woord laat, hoe beter ik voor mezelf zorg. Ik kan bijvoorbeeld beter begrenzen, en dat is ook echt een daad van zelfliefde.
En het is een leven waar ook vreugde, dankbaarheid, verwondering, genieten en vertrouwen meer plek krijgen. Het werkt door als een olievlek in mijn hele Zijn en in mijn hele leven. Het geeft vervulling op een diep niveau. Iets waar ik steeds, juist ook op momenten dat het leven in wat zwaarder weer zit (en die momenten kennen we allemaal, want die zijn inherent aan het mens-zijn), op terug kan grijpen. En dit geeft een krachtig en steady gevoel.
Eén simpele, maar zeer compassievolle, vraag: WAT HEB IK NU NODIG?
Lifechanging als je het antwoord gaat leven.
Lfs Juul
--> voor mij is de mindful compassietraining ook één van die pareltjes geweest die een onwijze bijdrage heeft geleverd aan bovenstaande. Ik heb veel zin om deze training binnenkort weer te gaan geven! Ook omdat ik overtuigd ben van de kracht van compassie.
Deze training kun je volgen als een verdieping op de mindfulnesstraining, maar je kunt hem ook volgen zonder dat je deze training hebt gevolgd. Als jij het verlangen voelt om jezelf beter te leren kennen en compassievoller voor jezelf te worden, dan ben je van harte welkom.
Heb je interesse? Stuur mij dan een mail aan welkom@bijjuul.com. Ik stuur alle geinteresseerde deelnemers dan een mail en een datumprikker waarin we de 3 dagen gaan afstemmen. Wat mij betreft starten we rond eind oktober. Voor meer informatie over de compassietraining kijk hier.
